วนิพกอินเตอร์

ก่อนสึนามิที่ญี่ปุ่น 2-3 วัน เกาะภูเก็ต ตอนเช้าครึ้มฟ้าครึ้มฝน พอตกบ่ายฝนตก 

และหลังสึนามิที่ญี่ปุ่น 2 วัน ตอนเช้าฝนตก ตอนเย็นฝนก็ยังตก

พวกฝรั่งบนหาดลายัน พอมีอยู่บ้าง แต่พวกนั้นไม่อยากไปทัวร์

เพราะกลัวสึนามิเหมือนกัน..

ชำนาญ ณ.อันดามัน ไปนั่งขายทัวร์ที่หาดลายัน

นั่งหาวตั้งแต่เช้ายันเย็นทุกวัน ขายไม่ได้สักทัวร์

หากินกับนักท่องเที่ยวยากขึ้นทุกที

ปีนี้แค่นี้ แล้วปีหน้าจะเป็นยังไง?...

นายชำมะนาญ สู้วนิพกนักร้องพเนจรยังไม่ได้ ได้อดตายกันคราวนี้..

นักร้องวนิพก หากินกับคนไทยไม่ได้ เขาไม่ง้อ!..

พัฒนาไปอีกขั้น หากินกับฝรั่งตามชายหาด เป็นวนิพกอินเตอร์ซะเลย..

และดูตามรูปการณ์แล้ว น่าจะไปได้สวยซะด้วย

คิดๆ ก็อยากจะเปลี่ยนอาชีพเหมือนกัน

แต่..ติดอยู่ที่ว่า จะต้องเสียสละอวัยวะชิ้นสำคัญนี่สิ!...

จึงทำให้คิดหนัก..

มาดูกันว่า ที่ผมเล่ามานี่ พวกนั้นน่าจะมีรายได้ดีกว่าการขายทัวร์จริงหรือไม่?..

สาบานได้ว่า...ผมไม่ได้อิจฉา วนิพกเขาหรอกนะ..

แต่เห็นเขามีรายได้โดยไม่ต้องลงทุนอะไรมากมาย

ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิด ยังไงก็ไม่รู้.!?..