------------
Sightseeing ในความหมายของการท่องเที่ยว คือการเที่ยวชมสถานที่ ที่น่าสนใจต่างๆ เช่น จุดชมวิว วัด วัง โบราณสถาน โบราณวัตถุ พิพิธภัณฑ์ วิถีชีวิตชาวบ้านและฯลฯ...
แต่โดยทั่วไป ในวงการทัวร์ ตามเมืองท่องเที่ยวใหญ่ๆ ก็มักจะพ่วงโปรแกรมอื่นๆเข้าไปด้วย เพราะจะมีรายได้เสริมจากค่านายหน้า(Commission)หรือที่วงการทัวร์โดยทั่วไป พูดกันว่า"ค่าน้ำ"
ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าคำนี้ มันมาจากคำว่า "ค่าน้ำร้อน น้ำชา"หรือไม่ อย่างไร?
ถ้ามีท่านผู้รู้ได้อ่านเรื่องนี้ จะช่วยแสดงความคิดเห็นมาเป็นวิทยาทานก็ไม่ขัดข้องนะครับ
----
โปรแกรมที่จะเพิ่มเข้าไปเช่น การช๊อบปิ้ง การนั่งช้างเดินป่า ยิงปืน ขับรถATV (All Terrain Vehicle)
ปิดท้ายก็พาไปกิน พาไปนวด และที่หนักเข้าไปอีกก็พ่วงนาบ(สำหรับลูกทัวร์ผู้ชายล้วนๆ)
อันหลังนี่ได้ "ค่าน้ำ" จริงๆ และได้เปอร์เซ็นต์สูงด้วย บางที่ทางพ่อเล้า เฮ้ย..เฮ้ย..ทางเจ้าของกิจการ
เขาให้ไกด์บวกเข้าไปเองตามความพอใจเลย..
มีไกด์ บางคนไม่เอาเป็นเงิน แต่เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแทน ซึ่งสามารถเปลี่ยนได้ด้วย ฮ้า..ฮ้า..ฮ้า..
หมายเหตุ...ไกด์ชำนาญ ไม่เคยทำครับ สาบานได้...ฮ้า ..ฮ้า..ฮ้า..
----
วันที่ 6 ก.พ.54 ชำนาญ ณ.อันดามัน มีทัวร์ Sightseeing (ครึ่ง)รอบเกาะภูเก็ต
หลังจากที่ไม่ได้ทำทัวร์ประเภทนี้มาหลายปี เป็นจ๊อบที่พรรคพวกขอช่วย
โดยที่เขาจัดโปรแกรมหลัก โปรแกรมเสริมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว(รวมอ๊อฟชั่น)
----
ผมอยู่ว่างๆก็รับมาด้วยความเต็มใจ...เพราะต้องการเคาะสนิม..
อย่า!..อย่าเพิ่งเข้าใจผิด..ผมไม่ใช่ว่า อยากจะเปลี่ยนค่าน้ำเป็นอย่างอื่นหรอกนะ!..
เพราะจ๊อบนี้ ไม่มีโปรแกรมเสริมตัวนั้น(ยังนึกเสียดายเหมือนกัน อิอิ)
----
ตาม Booking ลูกทัวร์เป็นจีนสิงค์โป 6 คน พักโรงแรมเล็กๆย่านหาดป่าตอง
นัดรับที่ล๊อบบี้โรงแรม เวลา 9โมงเช้า
----
ผมไปถึงโรงแรม 08.45 ตามมาตรฐานที่ไกด์จะต้องไปถึงก่อนเวลานัดรับ ไม่ต่ำกว่า 10 นาที
มองหาแขก(จีน) ที่ล็อบบี้ ซึ่งมีห้องหารแบบบุ๊ปเฟ่รวมอยู่ด้วย
ไม่มีจีน!.. มีแต่ฝรั่ง..
----
ผมไปขอตรวจสอบชื่อและเบอร์ห้องกับรีเซ็ฟชั่น ปรากฏว่ามีถูกต้องตามบุ๊คกิ้ง
จึงขอให้ รีเซ็ฟชั่นช่วยต่อโทรศัพท์ไปที่ห้องแขก ผมจะขอคุยกับเขา..
..แขกรับสาย ภาษาอังกฤษสำเนียงจีน(สิงค์โป)
..ผมบอกว่า มารับไปทัวร์
..แขกบอกว่า รอ 10 นาที จะลงมา
ผมรอได้ เพราะเขาจองแบบปาร์ตี้เดียว ไม่มีJoin รวมกับลูกทัวร์คนอื่นๆ
----
รีเซ็ฟชั่นบอกผมว่า แขกปาร์ตี้นี้เที่ยวดึกทุกคืน
เมื่อคืนก็กลับมา ตีสาม
...ก็ ป่าตอง มีเรื่องหนุกหนาน มากมายนี่ หรือมีใครว่าไม่จริง..
----
ประมาณ 20 นาที พวกเขาทะยอยลงมาพบผม ทั้งหมด 3 คู่ 6 คน หนุ่มสาวเอาะๆทั้งเพ
ผู้ชายมีกลิ่นละมุดหึ่ง..ดูท่าทาง ยังค้างๆอยู่บนยอด..
ทำเอาผม น้ำลายเปรี้ยว เอาไปแกงส้มได้..
----
บอกกับผมว่า ยังไม่ได้กินอาหาร ตั้งแต่เมื่อคืน..
ก็แหง๋หล่ะ..เวลาแบบนั้น อั๊วก็เหมือนลื้อนั่นแหละน่า..ผมพูดในใจ
..ผมบอกว่า จะพาไปหาสถานที่กิน ที่มีบรรยากาศดีๆ วิวสวยๆ ยูจะได้หายแฮ้งก์
..พวกเขาตกลง ตามคำแนะนำของผม...
----
ขึ้นรถ ออกจากป่าตอง ข้ามเขาไปหาดกะรน แล้วไปหาดกะตะ ใช้ถนนกะตะ-จุดชมวิว
ขึ้นเขาไปไม่ไกล ถึงร้านอาหารและร้านเหล้า อยู่ริมถนนบนหน้าผาสูง(ผมนึกถึงเขาค้อ)
หันไปตะวันตก มองเห็นทะเลอันดามันกว้างไกล
ตกแต่งแบบเพื่อชีวิต(แบบที่ฝรั่งชอบมากๆ) แต่ขายแพง ชนิดที่กินเหล้าไม่กล้าเมา
----
ยังเช้าอยู่ ไม่มีแขก ของผมเป็นโต๊ะแรก
มองจากเทอร์เร็สของร้าน บนเขาที่ไกลสุด จะเป็นจุดชมวิว ซึ่งอยู่ในโปรแกรม
ด้านล่างคือ กลุ่มโรงแรมกะตะธานีกรุ๊ป
โรงแรมกะตะธานี สมัยก่อน ถ้าพวกนางงามมาทำกิจกรรมที่ภูเก็ต จะพักที่นี่
แต่สมัยนี้โดนเบียด จนตกไป
ออกจากร้านอาหาร เรามาจุดชมวิว ซึ่งมองเห็น 3 หาด คือ กะตะน้อย กะตะใหญ่ กะรน
ในภาพนี้ บนยอดเขาขวามือสุด ถ้าสังเกตุดีๆจะเห็นจุดขาวๆเล็กๆ
นั่นคือ "พระพุทธมิ่งมงคลเอกนาคคีรี"
มองอีกที อยู่ใกล้ๆยอดไม้ขวามือ
ในภาพนี้ อยู่บนยอดเขาลูกตรงกลางภาพ
ที่ผมเน้นภาพ "พระพุทธมิ่งมงคลเอกนาคคีรี"
สาเหตุว่า..มีแขกอีกกรุ๊ปหนึ่งเขามองเห็น
แล้วบอกไกด์ว่า อยากให้พาไปที่พระพุทธรุปนั้น
(ไอ้) ไกด์แก่คนนั้น เสือกบอกแขกว่า อย่าไปเลย ถนนลำบากและสูงชันมาก รถขึ้นไม่ได้
----
ผมคันปากยิบๆ อยากจะบอกแขกของมันว่า นี่กูจะพาแขกกูไปเดี๋ยวนี้แล้ว
มึงจะไปกับกับกูหมั๊ย?...
แต่ไม่กล้าพูด กลัว(ไอ้)ไกด์แก่นั่นจะชกปากเอา
และผมกลัวว่า ผมจะแทงสวนเอาและเสียเวลาไปหาซื้อมีด ซึ่งมันยุ่งยาก...
----
ไกด์ประเภทนี้ยังมีอีกมาก ซึ่งถ้าลูกทัวร์เจอเข้าก็ได้แต่เศร้า..
----
ผมก็ใช่ว่าจะวิเศษวิโส แต่ไม่เคยประพฤติแบบนั้น..
บนจุดชมวิวมีนกอินทรีไว้บริการให้เช่าขี่พาชมวิวด้วย เอ๊ย..
ไว้ให้เกาะแขนถ่ายรูป เท่านั้น อิ..อิ..
ออกจากชุดชมวิว ลงมาตามถนนไปหาดในหาน-แหลมพรหมเทพ
แวะแค้มป์ช้าง มีทั้งช้างให้ขี่เล่น มีทั้ง ATV ให้ขับเล่น
หวังว่า พวกแขก(จีน)หนุ่มๆ จะสนใจขี่ช้างเล่นมั่ง ผมพอจะได้ค่าน้ำร้อน น้ำชาบ้าง
ดูไปดูมา สอบถามราคาเสร็จ พวกไม่เอาซักอย่าง ซำเหมาจินๆล้วย!..
แต่ผมก็ได้ภาพที่ให้ความรู้สึกดีๆ
ท่านผู้ชมคิดว่า สิ่งไหน น่าสนใจกว่ากัน????..
ออกจากแคมป์ช้าง ดิ่งขึ้นแหลมพรหมเทพเลย อากาศร้อนขึ้นทุกที
มองจากแหลมพรหมเทพ อ่าวในหาน เต็มไปด้วยสีสรรของเรือยอช์ท
อ่าวในหาน
อากาศตอนเที่ยงวันไม่ค่อยจะถูกกับผมเท่าไหร่
แต่อ่าวในหาน มีเสน่ห์มากจริงๆ มากี่ครั้ง ยังต้องถ่ายรูปทุกครั้ง
แหลมพรหมเทพ จากมุมกล้อง(ดิจิดตอล)ของผม
ศาลพระพรหม บนแหลมพรหมเทพ
ผมปล่อยให้ลูกทัวร์เดินเล่นตามอัธยาศัยและไปไหว้พระพรหม
จุดรอเข้าแนวยิง
ลงจากแหลมพรหมเทพ ผ่านหาดราไวย์ เข้าไปสนามยิงปืน ที่ห้าแยกฉลอง
หวังว่าจะได้ค่าลูกปืนมั่ง
บรรยากาศ ภายใน สนามยิงปืน
"พระพุทธมิ่งมงคลเอกนาคคีรี" ถ่ายจากโรงทาน บริเวณลานจอดรถ
ยิงปืนเสร็จ พาขึ้นเขา(ไม่เข้ากันเลย)ไปที่ "พระพุทธมิ่งมงคลเอกนาคคีรี"
ที่(ไอ้)ไกด์เบื๊อกนั้นบอกแขกว่า รถขึ้นไม่ได้..
----
ข้างถนนขึ้นเขาไปพระใหญ่ มีร้านอาหาร ชื่อเป็นภาษาอังกฤษที่ลงท้ายว่า "วิว"
ตลอดเส้นทาง มากจนนับไม่ถ้วน
ทุกร้านมีฝรั่งนักท่องเที่ยว นั่งกินเบียร์กันหน้าแดงเหมือนตูดลิงกัง
ผมดูๆแล้วขัดความรู้สึกจนอดไม่ได้ที่จะเขียนถึง
----
ทางขึ้นไปไหว้พระ เพื่อเป็นศิริมงคล แก่ชีวิต
แต่..แม่ง..ขายของเมา ตลอดถนน มันคิดได้ยังไงว่ะ!??..
ทั้ง..คนขาย..
ทั้ง..ผู้นำท้องถิ่น..
----
ผมชอบปิดทองหลังพระ จึงถ่ายรูปหลังพระดูบ้าง
ผมลองทำอะไร ย้อนศรบ้าง จะได้ไม่ซ้ำซากจำเจ อิ..อิ..
----
ที่บริเวณลานจอดรถหลังพระมีโรงทาน ผมหิวจนตาลาย
จึงได้โอกาส ตักข้าวต้มมาถ้วยใหญ่
โซ้ย จนหมดถ้วย รอดตายไปหนึ่งมื้อ
-----
ควักเหรียญในกระเป๋ากำใหญ่หยอดใส่ตู้
โกร้งงงงงง...เสียงดังฟังชัดไปทั่วบริเวณ ได้บุญและได้อิ่ม
ต้นกาหยี ลูกเต็มต้น (ปลอมทั้งเพ)
ลงจากเขา ไม่รอช้าเวลามีไม่มาก ตรงไปโรงานเม็ดกาหยี(มะม่วงหิมพานต์)
มีความหวังเกิน 150 (ที่พวกก่อสร้างชอบกินกัน)
ว่าที่นี่แหละ คงได้น้ำ ได้เนื้อเป็นกอบเป็นกำ
เพระพวกนักท่องเที่ยวจีน ซื้อกันที่เป็นเข่งๆ
----
ที่ไหนได้ ลูกทัวร์ซำเหมาของผม ไม่มีใครซื้อซักเม็ด
แถม..กินน้ำฟรีของเขาด้วย
----
ไกด์ ชำนาญ จึงหน้าแหกยับเยินไปตามระเบียบพัก ครับท่าน
อยู่นานไม่ได้ อายเด็กๆมัน
รีบต้อนขึ้นรถ พาส่งกลับโรงแรม...
แกะเม็ดกาหยี โชว์ให้นักท่องเที่ยวดู
ผมกันใหม่ เรื่องต่อไปครับ
ด้วยความจริงใจ ของ ชำนาญ ณ.อันดามัน
สวัสดี
----------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
อ่านเรื่องราวกันก่อนแล้วค่อยต้ดสินใจและแบ่งปัน